Hab 3 | PesOV | STEP | دعایحَبَّقُوقنبیبر شُجونُوت.

Habakkuk 3

1 دعایحَبَّقُوقنبیبر شُجونُوت.

2 ایخداوند چونخبر تو را شنیدمترسانگردیدم. ایخداوند عملخویشرا در میانسالها زندهكن! در میانسالها آنرا معروفساز و در حینغضبرحمترا بیاد آور.

3 خدا از تیمانآمد و قدّوساز جبلِ فاران، سِلاه. جلالاو آسمانها را پوشانید و زمیناز تسبیحاو مملّو گردید.

4 پرتُوِ او مثلنور بود و از دستویشعاعساطعگردید. و ستر قوّتاو در آنجا بود.

5 پیشرویویوبا میرفتو آتشتبنزد پایهایاو میبود.

6 او بایستاد و زمینرا پیمود. او نظر افكند و امّتها را پراكندهساختو كوههایازلیجَستند و تلّهایابدیخمشدند. طریقهایاو جاودانیاست.

7 خیمههایكوشانرا در بلا دیدم. و چادرهایزمینمدْیانلرزانشد.

8 ایخداوند آیا بر نهرها غضبتو افروختهشد یا خشمتو بر نهرها و غیظتو بر دریا وارد آمد، كهبر اسبانخود و ارابههایفتحمندیخویشسوار شدی؟

9 كمانتو تماماً برهنهشد، موافققَسَمهاییكهدر كلامخود برایاسباطخوردهای، سلاه. زمینرا بهنهرها مُنشَقّ ساختی.

10 كوهها تو را دیدند و لرزانگشتند و سیلابها جاریشد. لجّهآواز خود را داد و دستهایخویشرا بهبالا برافراشت.

11 آفتابو ماهدر بُرجهایخود ایستادند. از نور تیرهایتو از پرتو نیزهبرّاقتو برفتند.

12 با غضبدر جهانخرامیدی، و با خشمْ امّتها را پایمالنمودی.

13 براینجاتقومخویشو خلاصیمسیحخود بیرونآمدی. سر را از خاندانشریرانزدیو اساسآنرا تا بهگردنعریاننمودی، سلاه.

14 سر سردارانایشانرا بهعصایخودشانمجروحساختی، حینیكهمثلگردباد آمدند تا مرا پراكندهسازند. خوشیایشاندر اینبود كهمسكینانرا در خَفیهببلعند.

15 با اسبانخود بر دریا و بر انبوهآبهایبسیار خرامیدی.

16 چونشنیدماحشایمبلرزید و از آواز آنلبهایمبجنبید، و پوسیدگیبهاستخوانهایمداخلشده، در جایخود لرزیدم، كهدر روز تنگیاستراحتیابمهنگامیكهآنكهقومرا ذلیلخواهد ساخت، بر ایشانحملهآوَرَد.

17 اگرچهانجیر شكوفهنیاوَرَد و میوهدر موْها یافتنشود و حاصلزیتونضایعگردد و مزرعهها آذوقهندهد، و گلهها از آغلمنقطعشود و رمهها در طویلهها نباشد،

18 لیكنمندر خداوند شادمانخواهمشد و در خداینجاتخویشوجد خواهمنمود.

19 یهوهخداوند قوّتمناستو پایهایمرا مثلپایهایآهو میگرداند و مرا بر مكانهایبلندمخرامانخواهد ساخت. برایسالار مغنیانبر ذواتاوتار.